یه نگاه

یه سکوت

یه دل

یه عشق

یه لبخند

یه بی توجهی

ی نگاه

یه التماس

یه حسرت

یه لبه خاموش یه لرزش الب

یه دست تنها

یه اشک  سیاه

یه فریاد تلخ

یه بقض تلخ

یه دله گرفته

یه تن خسته

یه دل شکسته

یه فریاده بی صدا 

یه عالم تنهایی

یه عمر غبطه

یه تمنّای سرد

...

.

.

.

و سکوت

.

.

.

.و باز دله شکسته و گرفته ی من از یه دنیا سردیه تو

با چه کلمی عشقمو بهت ثابت کنم

با چه نگاهی بهت بگم که تو رو همونطوری که هستی دوست دارم  

با سکوتت باز مردم در دنیای خاکستریه تنهاییام

...

.

.

.

.

به من نگاه کن اهای  غریبه با تو ام 

.

.

. تو هم مثله من غریب و تنهایی

تو هم دلت پر از غمه

تو هم مثل من جز خدا کسی رو نداری

بسه بسه دیگه نمیخوام چشمای سرد دخترک رو اینطوری ببینم وقتی از سر سوزش قلبش فریاد سیاه زد دل من شکست از این همه بی کسی

دخترک روبروی ایینه به گودی چشمان معصومش خیره شده بود خونی سیاه گوشه لبش جاری بود

زلفهای اشفته دخترک فریاد از بی کسی و دل شکستگی داشت و پسرک خندان از کنج دلش عبور کرد

دخترک زخمی و تنها در اغوش خاک ارام گرفت و اینبار اشک سرد پسرک هدیه ای برای روزهای سرد و غبار گرفته دخترک در گور بود...

اما خدا به انتظار تو سالها مینشیند...